چگونه کارگزاران فارکس ریسک خود را مدیریت می‌کنند و پول در می‌آورند؟ بسیاری از معامله‌گران خرده‌فروشی هیچ ایده‌ای از نحوه پردازش سفارش یا نحوه عملکرد واقعی کارگزاران فارکس یا ارائه دهندگان CFD ندارند.
این درس به عنوان مقدمه‌ای بر مکانیسم‌های پشت سر معاملات فارکس خرده‌فروشی در نظر گرفته شده است.این درس برای معامله‌گران فارکسی است که می‌خواهند درک عملی از نحوه مدیریت ریسک و کسب سود توسط کارگزاران فارکس به دست آورند.
فرایند معاملات همیشه شفاف نیست و روش‌های مختلفی برای اجرای سفارش وجود دارد که هر کدام با ریسک‌های متفاوتی همراه هستند.اگر وقت بگذارید و نحوه اجرای سفارشات را درک کنید، خواهید توانست بین کارگزاران فارکس تمایز قائل شوید و هنگام انتخاب یک کارگزار، تصمیم آگاهانه‌تری بگیرید. بیایید شروع کنیم!
طرف‌های معامله
هنگامی که یک سفارش معاملاتی را در پلتفرم معاملاتی کارگزار خود ثبت می‌کنید و سفارش اجرا یا “پر” می‌شود، معامله به کجا می‌رود؟در واقع هیچ جا نمی‌رود.
تعریف کارگزار: واسطه‌ای که معامله را به نفع مشتریان خود انجام می‌دهد.
تعریف معامله‌گر: شخص یا نهادی که به حساب خود معامله میکند.
کارگزاران فارکس خرده‌فروشی به نیابت از مشتریان خود معامله نمی‌کنند. آنها معامله‌گر هستند.
یک کارگزار فارکس خرده‌فروشی با قرار گرفتن در موقعیت مخالف معاملات مشتریان خود، با حساب خود معامله میکند.اصطلاح “کارگزار فارکس” در واقع یک عبارت بازاریابی است، زیرا “کارگزاران” فارکس خرده‌فروشی در واقع معامله‌گران فارکس خرده‌فروشی هستند.
به عنوان مثال، همه کارگزاران فارکس خرده‌فروشی که در ایالات متحده تنظیم می‌شوند، به طور رسمی “معامله‌گران ارزی خارجی خرده‌فروشی” یا RFED نامیده می‌شوند. پس چرا معامله‌گران فارکس خرده‌فروشی خود را به عنوان “کارگزاران فارکس” معرفی می‌کنند؟شاید به این دلیل که بهتر به نظر می‌رسد؟ دوستانه‌تر به نظر می‌رسد؟
مشتری یا کارگزار فارکس؟
کلمات «مشتری» و «کارگزار» اغلب به جای هم به کار می‌روند. اما در بازار فارکس، تمایز قابل توجهی بین این دو مفهوم وجود دارد.
وقتی شما مشتری یک شرکت هستید، به این معنی است که یک رابطه امانتداری بین شما و آن شرکت برقرار است. این بدان معناست که شرکت به نیابت از شما عمل میکند و از نظر قانونی ملزم است به نفع شما رفتار کند.
اما کارگزار فارکس به نیابت از شما عمل نمی‌کند و همچنین ملزم نیست به نفع شما رفتار کند. بنابراین، اگر بر اساس تعریف، «مشتری» بودن به معنای وجود یک رابطه امانتداری باشد، شما مشتری «کارگزار فارکس» خود نیستید. شما یک مشتری هستید.
اگر می‌خواهید خرید کنید، خدماتی که کارگزار ارائه می‌دهد، یافتن فروشنده برای شما نیست. خود کارگزار طرف فروش به شماست. چگونه می‌توانید «مشتری» باشید، در حالی که خود کارگزار ارز را به شما می‌فروشد یا از شما می‌خرد؟
شما مشتری «کارگزار فارکس» خود هستید که خدماتی را ارائه می‌دهد تا بتوانید بر روی نوسانات قیمت جفت ارزها سفته‌بازی کنید.
از آنجایی که نمی‌توانید به طور مستقیم در بازار فارکس (بین‌بانکی) معامله کنید، کارگزار یک بازار معاملاتی برای شما «ایجاد» میکند.
این بازار به شما این امکان را می‌دهد که با گرفتن موقعیت مخالف هر معامله‌ای که می‌خواهید انجام دهید، روی قیمت ارزها معامله کنید. کارگزار سعی نمی‌کند طرف دیگری را برای گرفتن موقعیت مخالف پیدا کند، بلکه خود آن موقعیت را می‌پذیرد.
اما «کارگزار فارکس» هیچ وظیفه امانتداری برای عمل به نفع شما ندارد. با این حال، حتی با وجود فقدان رابطه امانتداری با مشتری، کارگزار فارکس باید با تمام مشتریان خود صادقانه و منصفانه رفتار کند.
از این پس، هنگام اشاره به معامله‌گرانی که از خدمات یک کارگزار فارکس خرده‌فروشی یا ارائه دهنده CFD استفاده می‌کنند، از اصطلاح «مشتری» استفاده خواهیم کرد. همه سفارشات و معاملات ثبت شده از طریق پلتفرم معاملاتی کارگزار شما در یک مکان معاملاتی خارجی اجرا نمی‌شوند، بلکه توسط خود کارگزار اجرا می‌شوند.
«کارگزار» شما طرف مقابل معامله را می‌گیرد. او به عنوان طرف معامله شناخته می‌شود. به آن فکر کنید. اگر می‌خواهید بخرید، کسی باید بفروشد. و اگر می‌خواهید بفروشید، کسی باید بخرد. هر خریدار باید با یک فروشنده جفت شود و بالعکس. شما به یک طرف معامله نیاز دارید.
هنگامی که با یک کارگزار معامله می‌کنید، هم شما و هم «کارگزار» موقعیت‌های مخالف هم می‌گیرید. شما طرف مقابل هم هستید. شما طرف معامله کارگزار خود هستید و کارگزار شما طرف معامله شماست.
این بدان معناست که اگر می‌خواهید «خرید» یا «موقعیت لانگ» بگیرید، کارگزار طرف مقابل معامله شما را گرفته و به شما «می‌فروشد» یا «موقعیت شورت» می‌گیرد. همین اتفاق می‌افتد اگر می‌خواهید بفروشید یا «موقعیت شورت» بگیرید، کارگزار طرف مقابل معامله شما را گرفته و از شما «می‌خرد» یا «موقعیت لانگ» می‌گیرد.
سفارش شما به عنوان یک تراکنش دو جانبه با کارگزار شما شناخته می‌شود. «دو جانبه» فقط یک کلمه فانتزی است که به معنی «درگیر کردن دو طرف» است. از آنجایی که «کارگزار» فارکس خرده‌فروشی شما طرف مقابل تمام معاملات شماست، همه معاملات فارکس خرده‌فروشی دو جانبه هستند.
ریسک بازار چیست؟
ریسک بازار، ریسک ضرر در یک موقعیت به دلیل نوسانات نامطلوب قیمت است. هنگامی که شما معامله‌ای را با کارگزار خود آغاز می‌کنید، هم شما (معامله‌گر) و هم کارگزار در معرض ریسک بازار قرار دارید.
همانطور که می‌بینید، معامله شما هرگز به «بازار» واقعی نمی‌رسد. این معامله به عنوان یک توافق خصوصی بین شما و «کارگزار» شما باقی می‌ماند. به همین دلیل است که کارگزار فارکس شما واقعاً یک کارگزار نیست. این یک معامله‌گر (دلال) است.
اگر یک کارگزار واقعی بود، باید معامله شما را پیدا می‌کرد و با یک طرف مقابل دیگر مطابقت می‌داد. به عنوان مثال، اگر می‌خواهید بخرید، کارگزار کسی را پیدا می‌کرد که می‌خواهد بفروشد. اما این کار را نمی‌کند. اگر می‌خواهید بخرید، خود او کسی است که به شما می‌فروشد.
از آنجایی که یک کارگزار فارکس خرده‌فروشی تنها طرف مقابل برای تمام معامله‌گران («مشتریان») خود است، این بدان معناست که او موقعیت‌های بسیار زیادی را برای جفت ارزهای مختلف نگه می‌دارد. برای درک ریسک بازار برای یک جفت ارز خاص، باید تمام موقعیت‌های کارگزار را در برابر معامله‌گران در این جفت ارز جمع کنیم.
مثال: دو معامله‌گر و یک کارگزار
بیایید تصور کنیم که دو معامله‌گر به نام‌های السا و آریل وجود دارند. هر دوی آنها با GBP/USD معامله می‌کنند اما نظرات متفاوتی درباره جهت حرکت قیمت دارند. السا پوزیشن لانگ GBP/USD می‌گیرد، در حالی که آریل پوزیشن شورت GBP/USD می‌گیرد. کارگزار طرف مقابل هر معامله را می‌گیرد. به یاد داشته باشید، کارگزار تنها طرف مقابل تمام معاملات مشتریانش است.
هر معامله‌گر به طور مستقیم («دو جانبه») با کارگزار و تنها با کارگزار خرده‌فروشی معامله میکند. معامله‌گران فارکس خرده‌فروشی با هم معامله نمی‌کنند. بیایید ببینیم معاملات السا و آریل چگونه بر دفترچه معاملات کارگزار تأثیر می‌گذارد.
دفترچه معاملات، یا به اختصار «دفترچه»، تمام موقعیت‌های باز را که یک کارگزار نگه می‌دارد، ردیابی میکند. هر زمان که مشتریان آن معامله می‌کنند، کارگزار باید طرف مقابل معامله را بگیرد. این باعث می‌شود که دفترچه معاملات دائماً تغییر کند و موقعیت‌های خالص («نت») لانگ (یا شورت) در ارزها به وجود آید.
کارگزار باید دائماً موقعیت‌های لانگ و شورت خود را پیگیری کند و در هر زمان به طور دقیق از موقعیت‌های خالص خود آگاه باشد. «دفترچه» یک رکورد از تمام موقعیت‌های یک معامله‌گر است. معامله‌گران خرده‌فروشی نیز ممکن است موقعیت‌های خود را به عنوان یک دفترچه در نظر بگیرند، اگرچه این اصطلاح بیشتر با معامله‌گران حرفه‌ای مرتبط است.
شما به عنوان یک معامله‌گر، یک «دفترچه» مخصوص به خود نیز دارید. دفترچه شما به سادگی تمام موقعیت‌های باز شما است.
همانطور که در بالا می‌بینید، اگرچه السا و آریل هر دو موقعیت‌های باز در مقابل کارگزار دارند، اما موقعیت خالص کارگزار صفر است. کارگزار در مقابل معامله السا یک موقعیت شورت دارد اما در مقابل معامله آریل یک موقعیت لانگ نیز دارد.
این دو معامله یکدیگر را خنثی می‌کنند که در نتیجه ریسک بازار کارگزار از بین می‌رود. با فرض اینکه این تمام موقعیت‌های GBP/USD موجود در دفترچه کارگزار باشد، ریسک بازار آن صفر است. البته، کارگزار باید برای کسب درآمد، بسته به اینکه مشتری بخواهد بخرد یا بفروشد، قیمت متفاوتی را اعلام کند. به اختلاف بین این دو قیمت، اسپرد گفته می‌شود.
ریسک بازار و سود کارگزار فارکس
در مثال بالا، السا GBP/USD را با قیمت 1.2503 خریداری کرد، که به عنوان قیمت «آسک» شناخته می‌شود، در حالی که آریل GBP/USD را با قیمت 1.2500 فروخت که به عنوان قیمت «بید» شناخته می‌شود. این بدان معناست که اسپرد کارگزار 3 پیپ یا 0.0003 (1.2503 – 1.2500) بود.
اساساً، کارگزار GBP/USD را از آریل با قیمت 1.2500 خرید و بلافاصله چرخید و GBP/USD را به السا با قیمت بالاتر 1.2503 فروخت و اسپرد را به جیب زد. این اسپرد سود کارگزار است که معادل 30 دلار (0.0003 x 100,000) است.
در این مرحله، نوسانات شدید بازار اهمیتی ندارد، زیرا موقعیت خالص کارگزار صفر است. به دلیل معاملات جبران‌کننده، بازار قفل شده است. برای مثال، السا GBP/USD را با 1.2503 خرید و آریل GBP/USD را با 1.2500 فروخت و اکنون قیمت فعلی بازار 1.3100 است.
بیایید سود و زیان (P&L) کارگزار را محاسبه کنیم:
سود و زیان = 100,000 (1.2503 – 1.3100) + 100,000 (1.3100 – 1.2500)
سود و زیان = (5970-)+ 6000 سود و زیان = 30
کارگزار 30 دلار سود کرده است.
بیایید ببینیم اگر قیمت فعلی بازار به 1.2900 سقوط کند چه اتفاقی می افتد.
سود و زیان = 100,000 (1.2503 – 1.2900) + 100,000 (1.2900 – 1.2500)
سود و زیان = -3970 + 4000
سود و زیان = 30
همانطور که می بینید، حتی زمانی که قیمت 200 پیپ (از 1.3100 به 1.2900) حرکت کرد، از آنجایی که دو معامله یکدیگر را جبران می کنند، کارگزار در معرض ریسک بازار قرار نگرفت و سود آن 30 دلار باقی ماند.
مثال 2: تعداد زیادی از معامله‌گران و یک کارگزار
حالا به جای دو معامله‌گر، معامله‌گران بیشتری را اضافه کنیم. 1000 معامله‌گر وجود دارند و همه آنها هر کدام یک لات استاندارد (یا 100,000 واحد) GBP/USD خریداری می‌کنند. بیایید ببینیم دفترچه کارگزار اکنون چگونه به نظر می رسد.
با توجه به این که کارگزار طرف مقابل تمام معاملات مشتریان خود است، موقعیت خالص او مهم است. همانطور که می بینید، کارگزار به میزان خالص 100 میلیون واحد GBP/USD کمبود (Short) دارد. (1000 معامله‌گر x 100,000 واحد = 100,000,000 واحد)
هیچ معامله‌گر دیگری وجود نداشت که بخواهد GBP/USD را به فروش برساند، بنابراین کارگزار نتوانست هیچ موقعیتی را برای کاهش موقعیت خالص کمبود (Short) خود جبران کند. این نوع قرار گرفتن در معرض ریسک بازار بسیار زیاد است.
چه قدر زیاد؟ اگر یک حرکت 1 پیپی برای یک لات استاندارد یا یک موقعیت 100,000 واحدی معادل 10 دلار باشد، به این معنی است که برای یک موقعیت 10 میلیون واحدی، هر افزایش یک پیپی که GBP/USD ایجاد می کند، کارگزار متحمل 10,000 دلار ضرر تحقق نیافته می شود.
بیایید این را تکرار کنیم: افزایش 1 پیپ = 10,000 دلار ضرر تحقق نیافته.
بنابراین، اگر GBP/USD 100 پیپ افزایش یابد، کارگزار 1,000,00 به مشتریان پرداخت میکند.
اما آیا کارگزار واقعاً 1 میلیون دلار برای پرداخت به مشتریان برنده خود دارد؟ اگر اینطور نباشد، همراه با تعدادی مشتری بسیار عصبانی، از کار خود اخراج خواهد شد. در این سناریو، اگر کارگزار وجوه کافی را نداشته باشد، ریسک بازار را به درستی مدیریت نکرده است. قیمت آنقدر خلاف موقعیت خالص کارگزار حرکت کرد که او قادر به انجام تعهدات خود در قبال مشتریان خود و پرداخت سود آنها نبود.
اکنون قرار گرفتن در معرض ریسک بیش از حد کارگزار، معامله‌گران (مشتریانش) را در معرض ریسک طرف مقابل قرار داده است. ریسک طرف مقابل زمانی اتفاق می‌افتد که یک طرف از انجام تعهدات خود در یک معامله کوتاهی میکند.
در این سناریو، زمانی که معامله‌گران موقعیت‌های لانگ خود را بستند، انتظار داشتند سود خود را در حساب خود دریافت کنند. اما کارگزار ریسک بیش از حد را به عهده گرفت و پول کافی برای پرداخت ندارد.در اصطلاح کازینو، “خانه ورشکست شده است.”
به همین دلیل است که مهم است بدانید کارگزار شما چگونه ریسک را در طرف دیگر معامله شما مدیریت می کند.
سه راه برای مدیریت ریسک بازار توسط کارگزار وجود دارد:
-
- می‌تواند معاملات مخالف را از مشتریان خود جبران کند.
-
- می‌تواند ریسک را به یک شرکت‌کننده دیگر در بازار منتقل یا “تخلیه” کند.
-
- می‌تواند ریسک را “ذخیره” یا “پذیرش” کند.
نحوه مدیریت ریسک بازار توسط یک کارگزار فارکس، نوع کارگزار و نحوه عملکرد آن به عنوان یک کسب و کار را تعیین می کند. درک مفهوم “ریسک پذیری” کارگزار شما در سفارش شما برای موفقیت شما به عنوان یک معامله گر بسیار مهم است.
اگر کارگزار شما طرف مقابل سفارش شما را می‌گیرد و آن را به یک طرف مقابل خارجی منتقل نمی‌کند، کارگزار 100٪ ریسک بازار مرتبط با سفارش شما را به عهده می‌گیرد.
بنابراین اگر بتوانید بفهمید کارگزار شما چگونه ریسک خود را زمانی که معامله شما را انجام می دهد مدیریت می کند، می دانید با چه نوع کارگزاری روبرو هستید و آیا تضاد منافعی وجود دارد یا خیر.
اکنون به جزئیات بیشتر در مورد روش‌های مختلف مدیریت ریسک و کسب سود توسط کارگزاران می‌پردازیم.
1. جبران معاملات
ساده ترین راه برای مدیریت ریسک بازار، جبران معاملات مشتریان است. به عنوان مثال، اگر یک مشتری GBP/USD را به صورت لانگ خریداری کند، کارگزار می تواند با یافتن مشتری دیگری که GBP/USD را به صورت شورت می فروشد، موقعیت خود را جبران کند. در این صورت، کارگزار در معرض هیچ ریسک بازاری نیست، زیرا سود و زیان دو معامله یکدیگر را خنثی می کنند.
2. انتقال ریسک
کارگزار همچنین می تواند ریسک را به یک شرکت کننده دیگر در بازار منتقل کند. این کار معمولاً با انجام معامله در بورس آتی یا با استفاده از ابزارهای مشتقه مانند قراردادهای مبادله ارزی (سوآپ) انجام می شود.
3. پذیرش ریسک
در نهایت، کارگزار می تواند ریسک را “پذیرش” یا “ذخیره” کند. این بدان معناست که کارگزار سود و زیان ناشی از نوسانات قیمت را به عهده می گیرد. کارگزارانی که ریسک را می پذیرند معمولاً از اسپرد و سایر کارمزدها برای جبران ریسک خود استفاده می کنند. نوع کارگزاری که انتخاب می کنید به ترجیحات و تحمل ریسک شما بستگی دارد.
اگر به دنبال کارگزاری هستید که ریسک کمی داشته باشد، باید به دنبال کارگزاری باشید که معاملات را جبران می کند یا ریسک را به طرف های دیگر منتقل می کند. اگر به دنبال کارگزاری هستید که اسپرد و کارمزدهای کمتری ارائه دهد، باید به دنبال کارگزاری باشید که ریسک را می پذیرد.
